Είναι πέντε και μισή και απο το (μισό) παράθυρο μου βλεπω τον ήλιο να δύεται στη θάλασσα... Ακόμα υπάρχει τέτια ώρα; Πάλι καλά, η μέρα μεγαλώνει, ο χειμώνας φεύγει, ή μάλλον έφυγε ήδη! Αντίο και στο Χειμώνα λοιπον... Έτσι κι αλλιώς έχουμε μάθει να λέμε αντίο, αντίο σε ανθρώπους, πράγματα και καταστάσεις। Εχουμε πει αντιο σε ανθρώπους που υπάρχουν ακόμα βέβαια॥ αλλα απ' τη ζωή μας έχουνε πάθει εξαφάνιση... Το ίδιο και πράγματα και καταστάσεις, έχουν αλλάξει και αυτά, πολλά και διάφορα॥ Ευτυχώς δηλαδή γιατί χωρίς αλλαγές κακά τα ψέματα, η ζωή θα ΄ταν λιγάκι μονότονη και ... μονόχνωτη।
Αντίο λοιπόν στο Χειμώνα, που αν είχε μορφή θα τον έβλεπα σαν γεράκο γλυκούλι, αλλα κατα βάθος λιγάκι στρυφνό! Και ας καλοσωρίσουμε την καινούρια Άνοιξη। Ας αφήσουμε παλιά πράγματα κα καταστάσεις, που έχουνε τελειώσει, και ας ασχοληθούμε με κάτι καινούριο, έτσι για αλλαγή!
